Prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego dla niepełnosprawnych pracowników jest obligatoryjne. Pracownik ten nie może też zrezygnować z dodatkowego urlopu.

Prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego pracownika, który zalicza się do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, jest obowiązkowe. Prawo do tego urlopu przysługuje pracownikowi na podstawie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Ponadto urlop ten należy się niepełnosprawnemu nawet jeśli nie wystąpił on do pracodawcy o jego przyznanie.

Taki dodatkowy urlop jest udzielany podobnie jak zwykły wypoczynkowy, uregulowany przepisami kodeksu pracy - na dni będącymi dla pracownika dniami pracy zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. Urlop dodatkowy wynosi 10 dni roboczych w roku kalendarzowym. W sytuacji, gdy osoba jest zatrudniona na niepełny etat, urlop ustala się proporcjonalnie do jej wymiaru czasu pracy. Jednak prawo do pierwszego urlopu pracownik nabywa wtedy, gdy już przepracuje jeden rok po dniu zaliczeniu go do umiarkowanego lub znacznego stopnia niepełnosprawności.

Takie dodatkowe wolne dni nie przysługują jednak osobie, która jest uprawniona do urlopu wypoczynkowego w wymiarze większym niż 26 dni roboczych lub do urlopu dodatkowego, który określają odrębne przepisy. Jeżeli urlop dodatkowy określony odrębnymi przepisami wynosi mniej niż 10 dni roboczych, to wówczas zamiast tego urlopu należy się urlop dodatkowy, który jest uregulowany przepisami ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

10 dni dodatkowego urlopu w roku kalendarzowym przysługuje osobom o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności.

Źródło: www.popon.pl