Niepełnosprawne dziecko musi mieć zapewniony transport z jego domu rodzinnego do domu pomocy społecznej, w którym ma być umieszczone.

Gmina, która decyzją sądu rodzinnego kieruje dziecko do domu opieki społecznej, musi przeprowadzić rodzinny wywiad środowiskowy. Za jego pomocą można sprawdzić, czy najbliżsi członkowie rodziny dziecka mogą ponosić częściowe koszty jego pobytu w placówce. Wywiad może być przeprowadzony już po wydaniu decyzji o umieszczeniu nieletniego w domu pomocy społecznej, ale nie później niż w ciągu miesiąca od tej daty.

Jest to możliwe dzięki rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej, dotyczącego szczegółowego sposobu i trybu kierowania, przyjmowania, przenoszenia, zwalniania i pobytu nieletnich w domu pomocy społecznej. Ponadto wydanie decyzji o umieszczeniu w placówce dziecka nie wymaga złożenia wniosku o skierowanie do niej. Pozwala to na przyspieszenie i uproszczenie procedury, które są związane z umieszczeniem w domu pomocy społecznej.

Według Grażyny Foszcz-Mireckiej, dyrektor MOPS w Kołobrzegu, szybsze procedury w uzasadnionych przypadkach powinny być stosowane tez w razie kierowania dorosłych do domu pomocy społecznej. Szczególnie w sytuacji, gdy wymagają oni pilnego umieszczenia w placówce, a ośrodek pomocy społecznej nie może ustalić, czy są członkowie rodziny, z którymi trzeba przeprowadzić wywiad środowiskowy.

Rozporządzenie też określa, która instytucja odpowiada za transport dziecka. Jeżeli nieletni przed orzeczeniem sądu przebywał w innej placówce, np. domu dziecka, to za przewiezienie go do domu pomocy społecznej odpowiada instytucja, w której do tej pory przebywało. W przypadku, gdy dziecko do tej pory było w domu rodzinny, za transport odpowiada dom pomocy społecznej.

Źródło: www.praca.gazetaprawna.pl